|| गजानन बावन्नी | गण गण गणात बोते ||
जय सद्गुरू गजानन । रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
सदेह तू परि विदेह तू । देह असुनि देहातीत तू ।।३।।
माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगावात प्रगतोनी ।।४।।
उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगत ।।५।।
बंकट लालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ।।६।।
गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
तव पदतीर्थे वाचविला । जानराव तो भक्त भला ।।८।।
जनाकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
मुकीन चंदुचे कानवले । खावूनी कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभारणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंक तुवा । सहन सुखे केले देवा ।।१२।।
त्यांचे काटे योगबले । काढुनी सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडावोनी ।।१४।।
वेद म्हणूनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती । ब्राम्ह्गीरीला ये प्रचिती ।।१६।।
टाकळीकर हरिदासाचा । अश्र्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता । द्वाड बहू होती ताता ।।२०।।
कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तू निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवुनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त । उद्धरलासी तू त्वरित ।।२४।।
आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकही मानती तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला । देवा तू गणु जवऱ्याला ।।२६।।
पीतांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुद्धी देशी जोशाला । माफ करी तो दंडाला ।।२८।।
सबडद येथील गंगाभारती । थुंकूनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकाचे गडांतर । निष्ठा जाणुनी केले दूर ।।३०।।
ओंकारेश्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत । केले भोजन अदृष्ट ।।३२।।
लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूचि पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदाभाकर । भाक्षिलीस त्या प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत । लीला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायजे चित्ती तव भक्ती । पुंडलीकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।
बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशी तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्ठ्याच्या त्या वारकऱ्याला । मरीपासून वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुन पटे ।।३९।।
उद्धट झाला हवालदार । भस्मीभूत झाले घरदार ।।४०।।
देहातांच्या नंतरही । किती जणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा शेलियले । बघती जन आश्चर्ये भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे । स्त्री वांचे आश्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अद्भुत लीला । अनुभवा येती आज मितीला ।।४४।।
शरण जाऊनी गजानना । दुखं तयाते करि कथना ।।४५।।
कृपा करी तो भक्तांसी । धावुनी येतो वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरुवारा नम । करा पाठ बहु भक्तीने ।।४८।।
विघ्ने सारी पळती दूर । सर्व सुखांचा येई पूर ।।४९।।
चिंता साऱ्या दूर करी । संकटातुनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सदभक्ता । फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५२।।
जय बोला हो जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५३।।
